Salon ^^ ~

Sabah kalktığımda ilk iş kendime gelmek oldu. Yaklaşık 10 dakika sonra kendime gelebilmiştim. Bugün öenmli bir gündü ki ben bunu kendime gelmeden önce unutmuştum. Bugün Vincent geliyodu. Vincent.. Benim biricik eşim. Hayatımın anlamı.. Karanlığım.. Ölüm Yiyen olmasını seviyorum ama böyle 1-2 ayda bir eve gelmesi sinir ediyordu. Tamam Karanlık Lord'a çalışıyordu ve gurur duymam gerekirdi ama.. Ne bileyim özlemekten nefret ediyordum. Diğer büyücüler gibi olmayı isterdim. Asamı aldım ve evdeki ambiyansı değiştirmeye başladım. Siyah duvarlar, Karanlık Lord'un resimleri, yemek masasının örtüsü, halılar, koltuklar, mutfak, yatak odası derken kendimi unutmuştum. Daha gelmesine 4 saat vardı. Kalan son 1 saati kendime ayırmaya karar verdim. Yemekleri hazırlamaya başladım. Soslu biftek yapmak için biftekleri çıkardım ve hazırlamaya başladım. Biftek ve sos ayrı ayrı hazırlanırken bir yandan soğan çorbası yapıyordum. Yanına tatlı olarak çikolatalı puding yaptım ve kendim içinde mevsim salata yaptım. Saate baktığımda daha 2 saatimin olduğunu gördüm. Yemekleri masaya yerleştirdim. Şarabı ve mumları da yerleştirdikten sonra biraz daha romantikleştirmek için gül yaprakları saçtım. Yukarı çıktım ve banyonun içine sihirle süt doldurdum. Kendi bakımımı sona bıraktığım için rahattım. Yemek derdim yoktu. İçeri de yarım saat kaldıktan sonra çıkmaya karar verdim ve bornozumu bulmaya çalıştım. Ahh tabii ki yatak odasındaydı.
'Accio Bendis's bornoz.'
Hızla bana doğru geldi ve tam önümde durdu. Hemen giydim ve yatak odasına girdim. Kurulandıktan sonra kıyafet dolabımı açtım ve boş boş bakmaya başladım. Ne giymeliydim? Siyah ve seksi bir şeyler mi? Yoksa kırmızı ve alıcı mı? Bir kaç deneme yaptıktan sonra siyah, straplez ve mini bir elbisede karar kıldım. Büzmeli gibiydi. Kalın bir kemer gibi göğüslerimin altında başlayan kalın bir yer vardı. Altı ise çekiştirilmiş gibi kırışık duruyordu. Altına uzun, siyah, bağcıkları uzun bir ayakkabı giydim. Vincent fazlasıyla uzundu ve ancak topuklularla boyuna gelebiliyordum. Tam giyinirken aşağıdan kapı çalma sesi geldi. Hemen hıza üzerimi giyindim ve siyah yılan uçlu kolyemle uzun küpelerimi taktım. Saçımı da sihirle şöyle bir topuz yaptım ve aşağı indim. Kapıya gittim ve derin bir nefes aldıktan sonra kapıyı açtım. Karşımda her zamanki muhteşemliğiyle duruyordu. Yüzümde oluşan gülümsemeye engel olamadım ve ağzım kulaklarımdaydı. Kollarımı boynuna doladım ve kulağına fısıldadım.
"Evine hoşgeldin hayatım."



Elbise :

Spoiler:

Sabahın ilk ışıklarında uyandım.Artık bedenim buna alışmıştı.Otel'in hizmetlisi kapımı çalmıştı. Bağırarak " Efendim sizi aşağıda garip giyimli üç kişi bekliyor!" dedi.Lanet Olsun yinemi peşimdelerdi.Hızla yataktan kalktım.Dolaptan eşyalarımı topladım.Üzerime şık bir takım elbise giydim.Ayakabılarımı giydim ve Kapıyı açtım. Acemi ZAY Yandaşları koridorda geliyordu.Bir kahkaha attım. "ZAY İcabıma bakmak için sizimi yolladı" dedim ve Ölümün Nefesi Adını verdiğim simsiyah asamı çektim.Üç Aceminin Asalarını çekmesiyle hızla "Expelliarmus!!!" diye bağırdım.Ellerindeki asalar uçmuştu.Korkak bir tavşan gibi girecek delik arıyorlardı."Alividerçi beyler!!" dedim ve Asamı onlara tutarak " Aveda Kedavra!!!" diye bağırdım.Üçüde yere düştü.Yanlarına gittim."Pislik Herifler!" dedim.
Asayla Ölenlerin Vücuduna Ölüm yiyenlerin simgesini kazımıştım. Duvara ise Ölüm yiyenlerin Simgesini kanla çizmiştim.Önüme çıkan otel çalışanlarınıda buharlaştırdım.
"Lanet Muggler!" dedim.Otelden çıktım.Asamı çoktan ceketime saklamıştım.Bu olanları Görünce Sevgili ZAY Liderimiz Josh Sinirden kuduracaktı eminim.Onları öldürdükten sonra sanki yeniden doğmuş gibi hissetmiştim kendimi nedense.Elimi ileri uzatarak geçen taksinin durmasını sağladım.Taksici sormuştu "Nereye Efendim ?" Soğukkanlılıkla "Tren istasyonuna lütfen." dedim.Mugglelerin tam ortasında cisimlenmem doğru olmazdı yerimi belli ederdim.
On dakika sonra tren istasyonuna gelmiştik.Taksici " Yüz dolar efendim " dedi. Cebimden Son paramı yani yüz doları verdim.Lanet olsun bilet alamayacaktım.Mecbur ıssız biyerde cisimlenecektim.Tren istasyonun tuvaletine girdim. Tuvalet boştu ama yinede sağıma soluma baktım. "Carpe Portus" diye fısıldadım. Evimin önündeydim.Üstümde kan lekeleri vardı.Elimi yavaşça zile uzattım ve zili çaldım. birkaç dakika sonra kalbimin prensi kapıyı açtı ve bana sarılarak "Evine Hoşgeldin Hayatım" dedi.Bende ona sarılarak "Hoşbuldum ay çiçeğim" dedim.
Beraber içeri girdik."Mis gibi kokular alıyorum ve ay prensesim çok şıksın."dedim.Üzerimdeki kan lekelerini gördü ve "Hayatım ne oldu ?" dedi. "Birşey Yok Sadece Bir Kaç ZAY çoçuğu hakladım" dedim ve gülümsedim.
Takım elbise:

Spoiler:

"Hoşbuldum ay çiçeğim"
Sarılmamızı bir kenara bıraktıktan sonra elini tuttum. Asam aşağıda içimden küçük bir sihirle soğuyan yemekleri tazeledim. Et kokusundan nefret ettiğim için bana kötü kokuyordu ama belli ki biriciimin hoşuna gitmişti koku.
"Mis gibi kokular alıyorum ve ay prensesim çok şıksın."
Bana taktığı adları çok seviyordum. Hep değişik ve güzel adlar bulurdu. Salona girmeden önce ona şöyle bir bakmak için geri çekildiğimde üzerinde kan lekeleri gördüm. Ne? Kan? Kim benim hayatımın kanını dökebilirdi? Onu öldürmek için can atıyordum. Ağzımdan kelimeler zehir gibi çıkmıştı.
"Hayatım ne oldu ?"
Her an saldırıcak bir yılan gibiydim. Ya da piton.. Ya da ona benzer bir şey. Elini bıraktım ve asama sarıldım. Çevremde bir tur attım ve tehlikenin olmadığına kanaat getirince asamı indirdim ve gözlerine baktım.
"Birşey Yok Sadece Bir Kaç ZAY çoçuğu hakladım"
Bir rahatlama hissettim. Nefesimi tuttuğumu anladığımda geri verdim. Elini tuttum yine. Diğer elimle asamı tuttum ve kan olan yerlere götürdüm. Kısık sesle 'Aklapakla' dedim ve kanları temizledim. Ona bir şey oldu diye çok korkmuştum.
"Mr. Harvey eşinizi çok korkuttunuz. Yemekten sonra cezalısınız. Eşinizin isteklerini yerine getiriceksiniz."
Aslında bu ona ceza olmayacaktı ama yine de korkutmayı seviyordum. Aklımda daha egzotik şeyler vardı ama önce karnını doyurmalıydım koca bebeğimin. Masaya oturduktan sonra yemekleri büyüyle masaya getirdim ve yemesini izledim. Ah benim koca bebeğim. Bu kadar acıktığını bilsem daha fazla yapardım. Salatayı önüme çektim ve yemeye koyuldum. Yavaşlarken karnının doymaya başladığını anladım ve konuşmaya başladım.
"İşlerin nasıl gidiyor hayatım?"

Elimi tutmuştu.Diğer eliyle asasını kan lekesinin bulunduğu yerelere değdirerek birşeyler fısıldadı."Mr. Harvey eşinizi çok korkuttunuz. Yemekten sonra cezalısınız. Eşinizin isteklerini yerine getiriceksiniz."demişti."Emriniz olur Karanlık Lady'im " dedim ve bir adım geri çekilerek eğildim.Tekrar doğruldum ve gülümsedim.Elimi Bendisin saçlarında gezdirdim.
Göz Göze gelmiştik.Dudaklarım dudaklarıyla buluştu.Onu çok özlemiştim.Yavaşça kendimi geri çektim."İşte benim Lady'im bu"dedim.Sofraya oturduk.Sihirle yemekleri yerleştirdi.
Bıçakla çatalı elime aldım.Bifteği dilimlere bölüp hızla ağızıma atıyordum.Yavaş yavaş doymuştum.Yemeği yavaş şekilde bitirmeye çalışıyordum.
"İşlerin nasıl gidiyor hayatım?" dedi.
Ağızımdaki lokmayı bitirdim."Sence nasıl Gidiyor aşkım.Zaydeki köpek sürüsü hep peşimizdeler.Biliyorsun ki Salazar bizim tarafa geçti.Kendini çok beğenmiş biri.Bazen haddini bildiresim geliyor.Senin işlerin nasıl ? görmeyeli dahada güzelleşmişsin."Gizlice
asamı çektim.Sihirle Sol elime bir gül yarattım.Asamı müzik setine doğrulttum ve sihirle müzik setini açtım.Bendislebenim en sevdiğim müzik çalmaktaydı. ayağa kalktım ve bendisin koltuğuan gittim ve eğilerek elimi uzattım."Benimle dans edermisin esen rüzgarım"

"Sence nasıl Gidiyor aşkım. Zaydeki köpek sürüsü hep peşimizdeler. Biliyorsun ki Salazar bizim tarafa geçti. Kendini çok beğenmiş biri. Bazen haddini bildiresim geliyor. Senin işlerin nasıl ? Görmeyeli daha da güzelleşmişsin."
Zay'dakilerden nefret ediyordum. Lanet şeyler. İltifatı yumuşatmıştı birden. Müzik setinde bizim şarkımız çalmaya başladı. Daha ben önceki sorusuna cevap veremeden oturduğum sandalyeme kadar geldi ve diz çöktü.
"Benimle dans edermisin esen rüzgarım?"
Nefesim kesilmişti. Neden olduğunu bilmiyorum ama birden kendimi 16 yaşındaki gibi hissetmiştim. Sanki Hogwarts'daydık ve yine o bakışmalarımızı yaşıyorduk. Arka fondaki şarkı bizim şarkımızdı. İlk bu şarkıyla dans etmiştik. Elimi,eline koydum ve dans teklifini kabul ettim. Ayağa kalktığında boynuna sarıldım ve dans etmeye başladık. Gözlerinin o sıcak kahvesinde kaybolduğumu hissettim. Biraz sonra yakınlaşmış olduğumuzu farkettim. Aramızda 5 cm belki vardı. Daha da az olabilme ihtimali yüksekti. Arayı kapatarak dudaklarının dudaklarımı örtmesine izin verdim. Yumuşak ve ahenkliydi. Gözlerimi kapatmıştım ve anı yaşıyordum. Birden yaslandığımı yerin duvar olduğunu farkettim. İrkilmiştim. İrkilmeme aldırmamıştı. Çevreme göz ucuyla kısa bir bakış attığımda yatak odasına geldiğimizi farkettim. Hangi ara buraya geldiğimiz hakkında hiçbir fikrim yoktu. Öpüşmeye devam ederken önce kravatını çözdüm. Düğmelerini tek tek açarken ellerim titriyordu. Onu öyle çok özlemiştim ki. En sonunda çıkarabildiğimde o muhteşem vücudu görünüyordu. Büyülenmiş şekilde öpüşmeyi unutunca gözlerimin önünde gözlerini gördüm. Yaklaştım ve tekrar öpmeye başladım. Böyle bir varlıkla hayatımın sonuna kadar nefes almak için bile ayırmadan dudaklarımı öpüşebilirdim. Nefesim bittiğinde biraz geri çekildim. Nefes nefeseydim.
"Aşkım bu kadar muh-teşem ve seksi olduğunu unut-muşum. Hatırlat-maya ne dersin?"

RP OUT !